Od najdawniejszych czasów słońce, księżyc i gwiazdy były przedmiotem uwielbienia, a nawet kultu. Wierzono, że komety były boskimi ostrzeżeniami. Astronomia, nauka zajmująca się obserwacją gwiazd, jest jedną z najstarszych na świecie. Starożytni Egipcjanie obserwowali planety już przed tysiącami lat, a niektórzy ludzie wierzą, że zbudowany około 2500 roku p.n.e. angielski Stonehenge był właśnie ogromnym obserwatorium.
Rakieta w przestrzeni kosmicznej
Należy wiedzieć, że po to, aby rakieta mogła wylecieć w przestrzeń kosmiczną, musi posiadać moc zdolną przezwyciężyć przyciąganie ziemskie. W XIX wieku rosyjski uczony Konstantin Ciołkowski przeprowadzał wiele eksperymentów z użyciem ciekłego paliwa. Pierwsza rakieta na paliwo ciekłe została wystrzelona w 1926 roku przez Amerykanina Roberta Goddarda. Wprawdzie lot trwał tylko 2,5 sekundy, ale rakiecie udało się przebić przez warstwę atmosfery ziemskiej.
W październiku 1957 roku Rosjanie wystrzelili w kosmos pierwszego ziemskiego satelitę o nazwie „Sputnik I”. Znów 12 kwietnia 1961 roku rosyjski astronauta Jurij Gagarin został pierwszym człowiekiem w kosmosie. Jego rakieta „Wostok I” poruszała się z szybkością 8 km na sekundę, na wysokość 160 km ponad powierzchnię Ziemi. Przez iluminator Gagarin mógł jako pierwszy człowiek oglądać z kosmosu kulę ziemską. „Wostok I” wykonał jedno okrążenie wokół Ziemi i po 108 minutach lotu Gagarin wylądował na Ziemi w kabinie pilota zawieszonej na spadochronie.
Interesujesz się kosmosem i astrologią? Odwiedź Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne im. Mikołaja Kopernika w Grudziądzu – szczegóły na Grudziądz Info.
Śmierć Gagarina
Niestety, w 1969 roku Gagarin zginął tragicznie w katastrofie lotniczej, zanim zrealizował swój cel, którym było lądowanie na Księżycu. Jego pionierskie loty otworzyły drogę na Księżyc Amerykanom – Neilowi Armstrongowi i Edwinowi „Buzz” Aldrinowi, którzy wysiedli ze swego księżycowego pojazdu o nazwie „Apollo” na powierzchni Księżyca 21 lipca 1969 roku. Zanim powrócili na Ziemię, zebrali próbki skał oraz rozstawili sprzęt do prowadzenia badań naukowych. Kolejne lądowania ludzi na Księżycu miały miejsce kolejni: jedno w 1969 roku, dwa w 1971 roku i dwa w 1972 roku. W 1970 i 1973 roku Rosjanie wysłali na Księżyc dwa zdalne sterowane pojazdy o nazwie „Łunochod”, służące do badania powierzchni Księżyca.
W latach 70-tych XX wieku wystrzelono w kosmos ogromne stacje kosmiczne, takie jak radziecki „Salut” i amerykański „Skylab”. Były to krążące po orbicie ziemskiej kosmiczne laboratoria z załogą, która przebywała w kosmosie przez kilka tygodni bez schodzenia na Ziemię. W późniejszym czasie zaczęto wysyłać sondy kosmiczne na bardziej odległe planety Układu Słonecznego. Na ich pokładzie znajdowały się aparaty fotograficzne i sprzęt do mierzenia temperatury, pól magnetycznych i promieniowania występującego na tych planetach. Począwszy od 1974 roku w czasie trzech lotów „Mariner 10” wykonał około 4300 zbliżeń fotograficznych Merkurego.
Teleskopy
Dodatkowa ciekawostka – należy wiedzieć, że pierwsze teleskopy powstały w XVII wieku. Pozwalały one na bardziej szczegółową obserwację gwiazd i Księżyca. Włoski uczony Galileo Galilei skonstruował silniejszy teleskop, za pomocą którego w 1610 roku odkrył satelity Jupitera, plamy na Słońcu oraz góry i kratery na powierzchni Księżyca. Natomiast od dłuższego już (obecnego) czasu używa się radioteleskopów do wykrywania fal radiowych wysyłanych przez odległe o miliony lat świetlnych gwiazdy. Te urządzenia odkryły odległe galaktyki i dziwne zjawiska, takie jak pulsary i czarne dziury.
